induksie
'n Induktor is 'n passiewe elektroniese komponent wat energie in 'n magnetiese veld stoor. Dit werk deur elektriese energie in 'n magnetiese krag te omskep wat dan elders gebruik kan word. 'n Algemene toepassingsgebied vir induktors is as filters (oscillators), modems en so aan. Die hoofrol daarvan is om 'n spanning te produseer wat in die geleier veroorsaak word deur die magnetiese veld te verander. Tegnologiese eienskappe van 'n induktor sluit sy induktansiwaarde (gemetel in henries [H]), wat 'n maatstaf is vir energieopslagvermoë en sy vermoë om hoë frekwensies te hanteer sonder beduidende verlies van seininligting. Die keuse van kernmateriaal (soos yster of nikkel) bepaal beide versadigingsvlak en induktoreffektiwiteit. Die kernmateriaal, soos yster, nikkel of kobalt, bepaal eintlik die doeltreffendheid en versadigingsvlak van die induktor. Induktore word in 'n wye verskeidenheid elektroniese toestelle en stelsels gebruik, insluitend kragtoevoer, filters, sensors en energieopslagstelsels om net 'n paar voorbeelde te noem. Hulle speel 'n noodsaaklike rol in die integriteit van die sein en in die handhawing van stabiele werking van elektroniese stroombane.
